| مبلغ-تومان: | |
| نام شما : | |
| ايميل : | |
| موبایل : | |
| توضیحات : | |
 |  |
بسم الله الرحمن الرحیم
امام حسین (ع) مقبول ترین قربانیِ تاریخ
ریشه کن کردن بیماری جهل از جامعه اصلی ترین کار انبیا و اولیای الهی بوده است زیرا تا این بیماری در جوامع علاج نگردد نمی توان انتظار داشت که ارزش های دینی بر جامعه حاکم گردد و امام حسین علیه السلام نیز برای تحقّق این آرمان بلند خون پاک خود را در راه خدا اهدا کرد و بدین سان اصلی ترین دلیل پیروان مکتب اهل بیت علیهم السلام و رهروان راه امام حسین (ع) برای زنده نگه داشتن مکتب شهادت به وسیله عزاداری بر امام حسین علیه السلام نیز جهل زدایی از جامعه اسلامی است و تا درمان کامل این بیماری خطرناک اجتماعی و استقرار حاکمیت مطلق ارزش های اسلامی در جهان تداوم و راه این مکتب ضرورت دارد .
دكترعلى شریعتى متفكر و اندیشمندى بود كه در یك دوره تاریخى، تأثیر فزایندهاى بر روى نهضت اسلامى گذاشت. برخى از آثار دكترعلى شریعتى از جمله "علىعلیه السلام"، "فاطمه، فاطمه است" و "نیایش" را باید در رده كتاب هاى خوب وى محسوب كرد. برخى از سخنرانىها و نوشته هاى دكتر شریعتى در مورد شهادت امام حسین علیه السلام و حادثه كربلا، از جمله آثار تأثیرگذار وى به شمار مى رود. در این نوشتار سعى خواهیم نمود به حدّ وسع خود، دیدگاه دكتر شریعتى را در این موارد به تصویر كشیم:
• شهادت حسین علیه السلام
شهادت حسینى كشته شدن مردى است كه خود براى كشته شدن خویش قیام كرده است... امام حسینعلیه السلام از مقوله دیگرى است؛ او نیامده است كه دشمن را با زور شمشیر بشكند و خود پیروز شود و بعد موفق نشده و یا در یك تصادف یا ترور توسط وحشى، كشته شده باشد. این طور نیست، او در حالى كه مى توانسته است در خانه اش بنشیند و زنده بماند، به پا خاسته و آگاهانه به استقبال مردن شتافته و در آن لحظه، مرگ و نفى خویشتن را انتخاب كرده است...
امام حسین علیه السلام یك شهید است كه حتى پیش از كشته شدن خویش به شهادت رسیده است؛ نه در گودى قتلگاه، بلكه در درون خانه خویش، از آن لحظه كه به دعوت ولید (حاكم مدینه) كه از او بیعت مطالبه مى كرد، "نه" گفت، این، "نه" طرد و نفى چیزى بود كه در قبال آن، شهادت انتخاب شده است و از آن لحظه، حسین شهید است. سمبل شهادت حسینى در این تعریف، تنها سلاح پیروز است. البته شهادت حسینى شرایط ویژه خود را مى طلبد.
بقیه متن را در ادامه مطلب بخوانید...
نگاهی به برخی موارد مطرح شده درمورد حجاب وپوشش
بحث حجاب وپوشش همیشه یکی از مسائلی بوده که در فضای جامعه ایران به طور جدی مطرح بوده است.آن چنان که بسیاری از صاحب نظران دین پژوه وجامعه شناس، بارها بر این مسئله باور دارند که بحث حجاب در جامعه ایران که در چندین سال اخیر مورد هجمه بسیاری از رسانه های غربی همچون بی بی سی فارسی وصدای آمریکا وبه تازگی شبکه من وتو قرار گرفته نه مبحثی حکومتی است ونه به دولت ویا سیستم قانونی خاصی درارتباط بوده،بلکه جامعه ایرانی از دیرباز بر مسئله حجاب تاکیدات فراوانی به صورت عام می کرده است.یعنی به تعبیری مشخص تر در دوره های مختلف تاریخ ایران، مردم در بحث تاکید برپوشش و مبارزه با عریانی پیشتاز تر از هر نهاد ویا ارگان حکومتی بوده اند وبه نوعی با تاکید بر اصل پوشش وعنصر حجاب این مسئله را به جامعه پژوهان اثبات کرده اند که جامعه ایران به دلیل ریشه های اعتقادی تاریخی، گرایشات ذاتی به مسئله عفاف ورعایت هنجارهای پوشش دارد.
به ادامه مطلب مراجعه نمایید...
تاریخ مصرف سروش و گنجی هم برای بی بی سی فارسی تمام شد
سایت بی بی سی فارسی وابسته به دستگاه سلطنتی بریتانیا در اقدامی بی سابقه نظر نهایی خویش در مورد سروش و اکبر گنجی را به قلم یک جامعه شناس ایرانی – امریکایی منتشر کرد.
به گزارش مهندس نیوز، بی بی سی فارسی در این مقاله که توسط مجید محمدی جامعه شناس مقیم امریکا به رشته تحریر درآمده سروش را فردی مذبذب و هرهری مذهب قلمداد کرده که نه در سوابق اندیشه ای خود دارای ثبات است و نه در شکل بیان مطالب و آراء فکری از مبنای مشخصی پیروی می کند. در این مقاله نسبتا مفصل ، بی بی سی فارسی هم دیگر از ژست های روشنفکر مآبانه سروش خسته شده و عنوان می دارد، معلوم نیست او به دنبال چه می گردد. از طرفی مخالفان حکومت دینی را کافر قلمداد می نماید و از طرف دیگر خود را به عنوان یک معلم اخلاق معرفی نموده و سعی دارد تا با مردود شمردن نظر همه صاحبان فکر، تنها خود را دارای اندیشه راستین و حقیقت محور معرفی نماید. در بخش دیگری از این تحلیل بی بی سی فارسی راجع به سروش آمده: "نویسنده (یعنی سروش) برای آن که مشتی به فقها بزند مشتی به افراد بی دین یا غیر دیندار نیز می زند تا احساس نشود که وی منصف نیست. وی نمی تواند ناراحتی خود را از آزادی دینی و بیدینی در دنیای غرب پنهان کند. همین موضوع نگاه غیر جامعه شناسانه‌ی سروش را از دین به خوبی نمایش می دهد. وی نوستالژی خود را از یک جامعه‌ی مذهبی کوچک در شرایطی که آزادی‌های اجتماعی برای همه (دیندار و غیر دیندار) فراهم بوده به کل جامعه‌ی ایران بسط می دهد."
به ادامه مطلب مراجعه نمایید...
